Meer begrip voor eetstoornis

Met haar boek ‘Onze weg naar Rome’ beschrijft Tineke Huigen haar verhaal over haar dochter Demi (23), die jarenlang gekampt heeft met een eetstoornis.

Tineke: “Dat is verschrikkelijk voor haar, maar ook voor de mensen om haar heen. Dit boek bevat mijn verslag van de gebeurtenissen van de afgelopen vier jaar. Het opschrijven van mijn ervaringen heeft mij enorm geholpen bij de verwerking ervan.”

“Mijn dochter had in het begin van haar ziekte het idee om samen een boek te schrijven, ieder vanuit ons eigen perspectief. Helaas is zij zo ziek geworden dat zij dit niet kon volhouden. Ik heb het boek daarom zelf geschreven”, vervolgt Tineke.

“Later kunnen Demi en alle andere betrokkenen met dit boek terugkijken op de bijzondere ontwikkeling die wij als gezin hebben doorgemaakt. Veel ouders en naasten van mensen met een eetstoornis zullen herkenning vinden. De worsteling tussen gevoel en verstand, de liefde voor de ‘patiënt’ en de grenzen die je moet bewaken. Het heen en weer geslingerd worden tussen hoop, vrees en vertrouwen. Het leren leven met de onzekerheid of ze weer opstaat wanneer ze valt.  Ik  heb niet alleen leren beseffen dat ik niet degene ben die voor haar geluk kan zorgen, maar ook dat dit ondanks de pijn een bevrijding kan zijn. Het leven van een ander kun je niet leiden, ook niet dat van je kind. Je kunt hooguit een helper zijn.”

Tineke heeft het boek geschreven om meer begrip voor de ziekte te krijgen. “In de media wordt de ziekte vaak geromantiseerd. Er zijn veel programma’s op tv die sensatiebelust zijn. Ik wil met het boek ook laten zien dat een eetstoornis eigenlijk helemaal niet om eten of niet eten gaat. Het gaat er ook niet om dat iemand met een eetstoornis mager zijn mooi vindt, vaak is het tegendeel waar. Een eetstoornis heeft te maken met achterliggende problemen, bijvoorbeeld perfectionisme, onzekerheid, enzovoorts. In het Leontienhuis is ons dit al snel duidelijk geworden, ik vertel in mijn boek wat we daar geleerd hebben. Ook tijdens de meergezinsdagbehandeling, een therapie die mijn man, dochter en ik samen met nog een aantal gezinnen gevolgd hebben in de kliniek waar mijn dochter in behandeling was, hebben we ook veel geleerd over eetstoornissen. Daar vertel ik ook over in mijn boek.”

Ze vervolgt: “De impact van een dochter met een eetstoornis op de rest van het gezin en omgeving is enorm. Je voelt je als ouder heel machteloos. We waren voordat mijn dochter een eetstoornis ontwikkelde een heel gewoon, gelukkig doorsnee gezin. In het begin van de eetstoornis dachten we dat alles nog wel meeviel. Ook de huisarts dacht dit in het begin.  We kwamen er al snel achter dat dit niet zo was. In sneltreinvaart zagen we mijn dochter achteruit gaan. Door de enorme wachtlijsten bij eetstoornisklinieken kon mijn dochter niet op tijd opgenomen worden in een kliniek en belandde twee keer in het ziekenhuis. Dit was een heel heftige, angstige periode. Je ziet je dochter op het randje van de dood liggen en kunt niets doen. Iedereen weet dat het goed kan komen als er weer gegeten gaat worden, maar de persoon met de eetstoornis durft het op dat moment niet. Die voelt zich dik en is bang om nog dikker te worden. Ik heb ontdekt dat dwingen niet helpt. De enige manier is samenwerken en liefde geven. Liefdevol consequent zijn is heel belangrijk.”

“Ik had mijn dochter een reis naar Rome beloofd wanneer zij fysiek weer in staat zou zijn om te reizen en als zij een pizza durfde te eten, zonder te compenseren. Na grote dieptepunten, waaronder ziekenhuisopnamen en een opname in een kliniek, is het er dit voorjaar van gekomen. Ik heb daarna het boek afgemaakt en mijn manuscript opgestuurd naar een uitgever. Deze was na het lezen direct bereid om het uit te geven.”

“Wij zijn er nu nog lang niet, het blijft met ups en downs gaan. Toch kan ik geïrriteerd worden als mensen zeggen dat een eetstoornis niet te genezen is. Dat is gewoon niet waar. We hebben heel veel voorbeelden gezien van mensen die helemaal genezen zijn. Het is wel een heel lange weg, die met vallen en opstaan zal blijven gaan.”

Demi en haar gezin hebben heel veel steun gehad van het Leontienhuis in Zevenhuizen, een inloophuis voor mensen met een eetstoornis en hun naasten. Tineke: “Ook nu zijn zij er nog steeds voor ons. Zij bestaan volledig uit giften en sponsoring, er werken heel veel vrijwilligers. De opbrengst van dit boek gaat daarom geheel naar het Leontienhuis.”

Op 4 juli heeft Tineke het boek overhandigd aan Leontien van Moorsel, tijdens de inspiratiebijeenkomst voor mensen met een eetstoornis en hun naasten, in het van der Valkhotel in Nieuwerkerk aan den IJssel.

Het boek ‘Onze weg naar Rome’ door Tineke Huigen kost 14,95 euro en is sinds 21 juni verkrijgbaar in de boekwinkels. Het is ook te bestellen op wij www.gigaboekshop.nl en de gehele opbrengst gaat naar het Leontienhuis.

Meer nieuws vanuit het laagste punt van Nederland op de halve uren te beluisteren op de lokale radio van de Zuidplas:
www.nieuwerkerkfm.nl

Heeft u nieuws, tips of persberichten voor de Zuidplas? mail naar:

info@jebentnieuwerkerker.nl

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.