Afgelopen vrijdag werd het Kruidvatfiliaal in Moordrecht overvallen. Lisa was de medewerkster van het filiaal en heeft haar ervaring beschreven. Iets om kippenvel van te krijgen hoeveel impact zo’n laffe daad kan hebben. Overigens heet u iets gezien afgelopen vrijdagavond op de Kerklaan in Moordrecht? Laat het de politie weten!
“Knul,
want dat was jij.
Ik hoop van harte dat je gelukkig bent met je gestolen geld dat jij uit mijn trillende hand hebt gepakt. Je ouders zullen echt trots op je zijn, dat je dit hebt gedaan. Echt goed van je dat je een wapen uit de kast hebt gepakt, en die naar mijn hoofd hebt gericht. Jij kan later tegen andere zeggen: “Ik heb echt wat bereikt in mijn leven”.
Zoals altijd ben ik op vrijdagavond te vinden op mijn werk, het Kruidvat in Moordrecht. Het was weer een rustige avond in ons kleine dorpje. Deze avond kreeg ineens een andere wending toen jij achter mij stond.
Ik pakte mijn dweil en wrong hem uit. Ik probeerde een vlekje van de vloer te halen, totdat ik ineens iemand achter mij wat hoorde zeggen. Ik verstond het niet goed en dacht dat je bedoelde dat ik daar nog wat beter moest dweilen. Pas toen ik mij om draaide, had ik door wat de je zei. Je was zo ontzettend donker gekleed, met alleen je ogen zichtbaar, wees jij met jouw wapen naar de kassa. Al snel had ik door dat je geen grapje maakte, maar geld uit mijn kassa wilde hebben.
Tijd om na te denken had ik niet en gaf je het geld wat je wilde hebben. Maar nee, je nam geen genoegen met het geld uit één kassa. Ook de andere kassa moest open. Ik heb je je geld gegeven en je bent er vandoor gegaan. Trillend van de schrik heb ik alle instanties opgebeld en die zijn direct naar ons kleine dorpje gekomen.
Ik dacht een rustig avondje werken te hebben, maar dit veranderde, omdat jij zo nodig wat geld nodig had uit mijn kassa.
Nogmaals, ik wens je veel plezier met je geld en ik hoop van harte dat je er gelukkig mee bent. Ik hoop ook dat je deze overval nooit zal vergeten, en vooral de hoofden van mijn collega en mij niet. Ik zal jou in elk geval nooit vergeten, knul!”.
